Murk wenst haar een goedemiddag.
‘Je bent net op tijd ma, de Koningin komt zo.'
Moeder trekt wit weg en verdwijnt direct weer naar boven.
Murk roept haar na.
‘Wat is er nou ma?’
Uit de kamer klinkt driftig gerommel, de deur wordt op een kier geopend, ma blikt besmuikt om de hoek.
‘Ik heb m'n gebit nog niet in, zo kan ik me toch niet vertonen!'
Murk legt uit dat de majesteit haar niet persoonlijk zal komen bezoeken.
Ma Hemelsoet komt schoorvoetend naar beneden.
Ze houdt er ernstig rekening mee dat de vorstin zich wellicht toch nog in de huiskamer bevindt en daar zit te wachten tot zij haar wenst te ontvangen.
Murk duwt ma Hemelsoet de huiskamer in, zet de televisie aan en vertrekt naar de keuken.
Hij maakt een brunch voor moeder klaar, zet de verse koffie waar hij nu ook wel heel erg aan toe is en keert op tijd terug om de Koningin van Gedogia aan haar toespraak te horen beginnen.
De vorstin houdt een ellenlange monoloog waarin zij tot dialoog oproept.
Dit jaar is het thema de kloof tussen de verschillende generaties.
Ma verdwijnt na afloop weer naar haar slaapkamer.
Murk gaat toch nog maar een paar uur schrijven.
Het volledige hoofdstuk staat hier:
Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten