Wie zal dat zijn?
Murk denkt na.
Keuzes maken, altijd lastig.
Zal hij nu a) gaan opendoen of b) gewoon nog even naar het gerinkel aan zijn voordeur blijven luisteren en dan tevreden vaststellen dat het geluid weliswaar niet al te aangenaam is maar dat de bel nog steeds meer dan uitstekend functioneert.
Murk besluit toch maar tot de eerste optie.
Voor de deur staat een persoon m/v die zich als enquêteur introduceert.
'Mag ik u misschien een paar vragen stellen?'
Murk bedenkt zich dat de bovenmatige gelaatsbeharing aanleiding geeft te veronderstellen dat hij hier met een man te maken heeft en haalt zijn schouders op.
'Zijn het domme vragen?'
'En mogen de antwoorden wellicht van enige intelligentie getuigen?'
De opleiding van de man in de deuropening blijkt slechts gericht te zijn geweest op het stellen van vragen.
'Als ik antwoorden zou hebben was ik wel dominee geworden of in de politiek gegaan.'
Murk schiet de man te hulp.
'Nou ja, vraag maar raak.'
De man haalt een blok met voorgedrukte vragen en antwoorden tevoorschijn en vuurt de eerste vraag af.
Niet geschoten is altijd mis.
'Heeft u een hekel aan mannen met een snor?'
Murk aarzelt.
De man helpt hem op weg.
'U kunt a) Jazeker of b) Nee, eigenlijk niet opgeven.'
Murk vraagt of er bijkans toch ook nog niet een derde mogelijkheid is.
'c) ik vind het een stomme vraag, kan dat ook?'
De man knikt en verklaart dat hij meer dan genoeg weet, bedankt voor de tijd en neemt afscheid.
Murk wil de deur sluiten maar bedenkt zich dat hij nu hij toch al is opgestaan ook mogelijkerwijs best nog wel even naar het café op de hoek zou kunnen gaan.
Om het daar dan a) bij een of twee biertjes te laten b) nog een derde, vierde en/of vijfde te gaan consumeren.
Of anders later te besluiten toch nog maar gewoon te gaan doorhalen als dat eventueel van toepassing mocht zijn.
Met dank aan de heer Terrence Weynschenk, wiens blog mij ter inspiratie heeft gediend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten