Bij het openen van de koelkast buitelt er een stapel losse boterhammen op de grond.
Het lijkt erop dat moeder 's nachts weer uit haar bed is gekomen om nog iets eetbaars te gaan zoeken en dat zij daarbij de weg van de meeste weerstand heeft gekozen.
Ma Hemelsoet is voorbij gegaan aan de gesmeerde boterhammen die hij voor haar klaar heeft gezet.
Ze heeft de aangebroken verpakking met verse sneetjes ook links laten liggen en een nog bevroren exemplaar uit het vriesvak gehaald.
De zak is ruw opengehakt.
Met een mes dat nog op het aanrecht ligt.
Murk zucht, schenkt zichzelf een glas vruchtensap in en zet koffie.
Als hij een uitsmijter wil gaan bakken blijken de plakjes ontbijtspek die hij daarvoor had kunnen gebruiken niet meer aanwezig te zijn.
Moeder komt naar beneden met een bord met de uitgekauwde stukjes spek die ze met haar gebitsproblemen niet heeft kunnen verorberen.
Murk wenst haar een goedemorgen.
‘Dat had ik eigenlijk als ontbijt willen hebben’, ‘geef maar hier ma.'
Ma Hemelsoet wil niet los laten.
Zij denkt dat haar zoon de restanten alsnog wil gaan opeten en snapt ook niet helemaal waarom Murk het nodig vindt het aangevreten overschot in het etensbakje van de tuinkat meent te moeten gaan deponeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten