Hij start zijn laptop op en trekt de goedkope fles wijn open die hij die morgen bij de supermarkt heeft aangeschaft.
De rode vloeistof is zoals het opschrift 'Rotwein' op het etiket al deed vermoeden nauwelijks drinkbaar.
Er is een mailtje van Julio die hem meent te moeten melden dat hij bij zijn familie in Den Bosch carnaval aan het vieren is.
Murk stuurt een boodschap terug, het lukt hem niet meer alles helemaal foutloos te tikken.
Hij wenst zijn vriend veel plezier in Oetluldonk en geeft hem het advies de volgende dag niet te ver uit de kust te gaan bij het haring happen.
Hij vraagt zich af hoe Julio dit jaar gekleed zal gaan, zijn gevoel voor humor kennende heeft hij zich vast als controleur van het rookverbod vermomd, of anders als sigaret, aansteker of asbak.
Murk heeft zich een keer aan het vieren van carnaval bezondigd, ook in de Brabantse hoofdstad nu al weer een jaar of twintig geleden.
Hij was daar in zijn eentje heengegaan en voelde zich erg buitengesloten toen bleek dat aan het eind van de avond bij bijna alle kroegen de luiken werden gesloten en de bezoekers moesten aanbellen om toegelaten te worden.
Het casino bleek een van de weinige uitgaansgelegenheden te zijn waar je je niet eerst voor aan hoefde te dienen en daar had hij de halve nacht met het drinken van te duur bier doorgebracht.
Toen dit etablissement zijn deuren sloot stond hem niets anders te doen dan zich naar het station te begeven en daar op de eerste trein naar huis te wachten.
Murk valt in slaap, de rode wijn doet hem in een vreemde roes verzeilen en hij droomt dat hij carnaval viert.
Hij staat in een Zorro outfit gekleed op een dansvloer en om hem heen dansen nog minstens veertig andere idioten die op hetzelfde idee zijn gekomen.
Er schuifelt een personage op hem af die zich in een extra large dinosaurus-pak heeft gehesen.
In de ogen van de overdressde figuur glimt een blik die als enigszins ruziezoekend kan worden geïnterpreteerd en ergens diep uit het corpus klinkt een lage stem.
'Heb ik soms iets van je aan?!?!'
Murk deinst achteruit, de vreemd uitgemonsterde gedaante botst enkele malen tegen hem op.
Murk maakt zich uit de voeten en loopt bij de garderobe nog bijna tegen een in djellaba gekleed heerschap op die hem een vrolijk 'Allahaaaaf!' toeroept.
Murk wordt wakker, op de bank in de huiskamer, hij heeft een droge mond, drinkt een paar glazen water en gaat naar bed.
Hij bedenkt dat er niets te vieren is dan het vieren zelf.
"Een 'ORGY
of Species (by Means of Natural Selection, or the Preservation of
Favoured Races in the Struggle for Life)' zeg maar."
Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten