Het programma opent met beelden van de onthulling van een beeldje dat van Geert Wilders in zeep is vervaardigd.
De maakster, Ineke Kanters noemt het beeld met de titel De tijd lost alles op een ludieke actie.
'Hij heeft niet voor niets het formaat van een tuinkabouter!'
'Het smeltende beeld moet verbeelden dat de invloed van Wilders met de tijd kleiner zal worden.'
Daarna komt de receptioniste van het Tweede Kamergebouw over de mislukte poging om Geert Wilders bloemen en gedichten aan te bieden vertellen.
'Ja ik had dus de instructie gekregen om alle aangeboden bloemen terug te sturen.'
Als de vrouw vervolgens vertelt dat ze ook een grote bos rode rozen die voor een ander Kamerlid waarvan ze wegens haar beroepsgeheim de naam niet van wil onthullen waren bestemd ook weer door de bezorger heeft laten meenemen lukt het Murk het eerste kwartier niet meer om een hap door zijn keel te krijgen omdat hij heel hard moet lachen.
De hoofdmoot van de uitzending bestaat uit een analyse die een socioloog heeft gemaakt van de manier waarop Geert Wilders gebruik maakt van de schijnbare tegenstelling die zou bestaan tussen mensen wiens ouders of grootouders elders zijn geboren en degenen van wie de voorouders al generaties lang in Gedogia wonen.
De bekende Nederlandse komiek die op deze dag de positie van sidekick van de vaste presentator mag vervullen zorgt af en toe voor een korte klinkslag om te voorkomen dat er kijkers onverhoopt naar een andere zender gaan zappen omdat het betoog van de deskundige wel erg langdradig wordt.
'Er is in feite dus geen verschil tussen ons soort mensen en dat soort mensen.'
Er ontstaat een discussie over het gebruik van het woord allochtoon.
De socioloog stelt dat dit woord merkwaardig genoeg bijna nooit wordt gebruikt voor immigranten die uit Europese landen afkomstig zijn.
De presentator memoreert dat een minister onlangs heeft voorgesteld om de mensen uit een ander land dan maar nieuwe Gedogianen te noemen.
De komiek vindt dat een verwarrende term omdat pasgeborenen ook nieuw genoemd kunnen worden.
Hierop reageert de socioloog met zich heel hard op af te vragen hoeveel generaties je allochtoon of nieuw blijft.
De presentator krijgt door zijn oortje, een microfoontje dat onder zijn wilde haarbos is verborgen aanwijzingen van de redactie van het programma over de volgende opmerking die hij zou kunnen maken om de leiding in het gesprek te behouden.
Hij brengt te berde dat het PVV Kamerlid Sietse Fritsma heeft voorgesteld om een naam te verzinnen die alleen voor mensen met een verblijfsvergunning gebruikt wordt.
De komiek heeft ook nog wel een paar ideeën.
'Medelanders met of zonder status.'
'Westergasten en Noorderlingen in tegenstelling tot Oosterlingen en Zuidersnuiters.'
'Binnenlanders met een land van afkomst.'
'Ingeburgerd of ongeburgerd.'
Voordat de professionele grappenmaker de uitzending geheel kan overnemen kondigt de presentator een filmpje aan van een kinderkoor dat ruim zestien jaar geleden een lied heeft gezongen waar een ander lid van de PVV-fractie onlangs erg boos over is geworden.
'Het tweede Kamerlid Martin Bosma heeft over de inhoud van dit lied Kamervragen aan de minister van Onderwijs Cultuur en Wetenschap gesteld.'
'Het is volgens Bosma de derde keer in korte tijd dat er door de publieke omroep Islamitische propaganda wordt bedreven die op kinderen is gericht.'
'Hij beweert dat er wel zevenentwintig keer Allah Akbar, Allah is groot, de veroveringskreet van de jihad wordt gezongen.'
Het filmpje duurt slechts twintig seconden en daarna krijgt de talkshowhost de kans om nog twee andere voorbeelden op te sommen van de ongehoorde beïnvloeding van de jeugd die Bosma heeft gevonden.
'In een peuterprogramma van Teleac vertelt Koning Koos over het Suikerfeest en in Koekeloere, eveneens van Teleac wordt uitgelegd hoe kinderen tijdens de Ramadan moeten vasten.'
Daarna kondigt de presentator het fragment van een actualiteitenprogramma aan waarin Bosma heeft vertelt wat hij de minister zal gaan vragen.
'Daar hebben we uiteraard ook beelden van, laten we even kijken.'
Bosma legt omstandig uit wat er volgens hem allemaal mis is aan de kinderliedjes in programma's die door de linkse kerk gesubsidieerde omroep worden gezongen.
'Wij Gedogianen worden op deze manier vernederd, wij moeten het Islamitisch imperialisme accepteren en ons er weerloos tegenover opstellen.'
'Dat is de boodschap die de staatsomroep ons voortdurend door de strot duwt'.
'De multiculturalisten kennen geen enkele schaamte meer, het multiculturele geloof is in de samenleving op sterven na dood, maar op de publieke televisie is het -gesubsidieerd en wel- nog springlevend.'
Het programma is bijna ten einde, de talkshowhost begint aan zijn afkondiging en daaroverheen klinkt het gewraakte lied van de Kinderen voor Kinderen nogmaals.
Nadat er twintig seconden van Baklava of rijstevla door de studio hebben geschald kopt de professionele grappenmaker nog even een laatste grap in.
'Volgens mij zat er in de Fabeltjeskrant ook al een foute Moslim: Lowieke de Vos.'
'Die riep steeds hadjikidee en had het over smikkelen en smullen, dat ging dus vast over het offerfeest aan het eind van de Hadj.'
Murk denkt lachend terug aan de opmerkingen die Henk Westbroek onlangs in zijn radiocolumn over boodschappen die in songs verborgen zouden zitten heeft gemaakt.
'Als je All you need is love van de Beatles achterstevoren afspeelt krijg je een oproep om pygmeeën te killen.'
'Maar ja dan zijn alle liedjes met lalalalala ook verdacht, draai ze maar eens om, dan krijg je Allah Allah Allah.'
Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier
He heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenWas heel goed voor mijn stemming geweest als ik dit toetertijd gelezen had en is het desalniettemin nu ook. Zucht. Fijn!
En ja toetertijd laat ik maar weer eens staan.
Veels te leuk woord.
Dank dat je me hier te dezer tijd opmerkzaam op maakte...