Murk is geen frequente afnemer van fair trade producten zoals Max Havelaar koffie of bananen.
Dat is meer een budgettaire dan een principiële kwestie, huismerken zijn nu eenmaal goedkoper.
Bij Murk is er ook op andere vlakken weinig sprake van ecologische betrokkenheid, het feit dat hij zich geheel belangeloos heeft opgeworpen om de twee varkens van nicht Edwina die anders in haar flat aan de KoosvanZoomerenlaan zouden zitten opgehokt een paar dagen asiel op de ark te verlenen is wat hem betreft al heel wat.
De grootste inzet die hij zich de laatste tijd op het gebied van milieuvriendelijkheid heeft getroost was het aanklikken van een link om op een site te komen waar een initiatief was gestart om de Tweede kamer op te roepen de Belasting Toegevoegde Waarde op biologisch verantwoorde producten tijdelijk, voor een periode van twee jaar op te schorten zodat het voor de consument aantrekkelijker gemaakt zou worden om deze te kopen.
Maike had hem hier in een mailtje toe opgeroepen en het was een kleine moeite geweest om op de button ja te klikken om zich aldus solidair te verklaren met iets waar hij het eigenlijk wel mee eens is.
Murk heeft het boek de Max Havelaar van Multatuli waar de billijk te verhandelen waren naar zijn vernoemd niet volledig gelezen, hij kwam er niet doorheen en had het snel terzijde geschoven om aan een ander boek te beginnen.
Hij heeft eertijds wel veelvuldig gebruik gemaakt van de weinige kennis die hij over de schrijver bezat als hij toeristen het standbeeld dat voor de auteur op was opgericht zag fotograferen.
Tot zijn verbazing wist bijna niemand wie de man op de sokkel was waar ze hun camera's op hadden gericht en hierdoor voelde hij zich geroepen hen op de hoogte te stellen van de status die de auteur in de Nederlandstalige literatuur heeft.
De meeste mensen bleken ook niet bekend te zijn met de schrijvers die in hun eigen taalgebied op een enigszins vergelijkbare manier over sociale misstanden hadden geschreven.
Meestal luisterde men eerst nog geduldig naar de verhandeling die Murk over Henriette Beecher Stowe, Emile Zola, Anton de Kom en Mark Twain en de uitwassen die zij beschreven ten beste gaf en werd zijn inzet daarna met enkele munten beloond.
Vervolgens maakte het merendeel van de toehoorders dan alsnog een foto en liepen snel door naar een volgend beeld waarvan ze ook niet van wisten wie het voorstelde.
Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier
