Fragment Seizoensgebonden de Zomer van Levi Leipheimer hst 2

Ruud is iemand die wel eens een boek heeft gelezen en waar Murk dus soms een niet al te oppervlakkig gesprek over literatuur mee kan voeren.

Vandaag begint Murk de tweespraak met een sneer naar het dunner wordende haar van Ruud.

'Je wordt wat kaal, maar daar bestaat tegenwoordig een probaat middel tegen, het spuug van een Peruaanse lama.'

'Doordat die op grote hoogte leven ontwikkelen ze een bepaald enzym in hun speeksel.'

Ruud heeft um nog niet door.

'Beter kortharig dan langdradig!'

Murk vervolgt zijn betoog.

'Maar dan moet je wel Peruaanse hebben met de Ecuadoraanse werkt het niet.'

Ruud begint in de gaten te krijgen waar Murk met zijn gelul naar toe wil.

'Oudehoer!, jij hebt de Avonden van Reve gelezen!'

Murk bevestigd dat dit inderdaad het geval is.

'Ja, onlangs opnieuw en ik moet zeggen dat ik het nu een stuk beter vind dan toen ik het op mijn achttiende voor de eerste keer las.' 

Harry mengt zich in het gesprek.

'Jij leest veel hè Murk?'

Murk zwakt de bewering af.

'Mwa, wat is veel?'

Karel lacht.

'Nou je zou er zomaar literatuureluurs van kunnen worden.'

Ruud en Murk laten Eddy, Harry en Karel met de overgebleven blikken bier op het bankje achter en lopen in de richting van het Wolkerspark.

Karel slaakt een zucht van verlichting.

'Wat multilult die Murk toch altijd veel hè!'

Bij de JanCampert op het Bernlefpad is gelukkig nog genoeg bier verkrijgbaar.

Murk en Ruud maken driftig gebruik van deze gelegenheid en installeren zich op een bank tegenover het Indisch Theehuis op het HellaHaassepad.

Murk vertelt dat hij die ochtend is begonnen met het schrijven van z'n eerste boek.

Ruud kijkt bedenkelijk.

'En lukt het een beetje?'

'Nou ja dat gaat wel’, antwoordt Murk, 'en over Reve gesproken', 'ik voltooi natuurlijk geen enkele bladzij zonder er aan te denken dat Gerard Reve ooit heeft gezegd dat hij geen enkele bladzijde voltooide zonder daarbij aan Nescio te denken.'