T.g.v. de 71e geboortedag van Robert Allen Zimmerman, beter bekend als de poëet, rockmusicus, songwriter en zanger Bob Dylan 24 mei 2012.
Beste Bob,
Was bijna vergeten dat je vandaag jarig bent.
Vanmorgen kreeg ik via Twitter een link naar een blog dat op jouw 70e verjaardag, vandaag een jaar geleden, is geschreven.
De schrijver, Ton van Eck tweet onder de naam @Dagtaak en het blog dat hij dagelijks schrijft behoort sinds een paar maanden tot de categorie weblogpagina's die ik niet zou willen of zou kunnen missen.
Tot mijn verbazing beschreef Ton een concert van jou waar ik, in een 'vorig leven' als concertfotograaf, getuige van ben geweest.
Toevalligerwijze was dit optreden voor hem en voor mij ook de eerste keer dat wij 'bard Bob' in levende lijve hebben gezien.
Dit is de link naar zijn blog:
Ik onderschrijf de mening van van Eck dat het concert dat je in juni '84 in sportpaleis Ahoy hebt gegeven niet buitengewoon spetterend was.
Het is algemeen bekend dat 'onze gemeenschappelijke held', tijdens zijn Never Ending Tour langs zalen en festivals, niet
altijd even goed in vorm is en dat jij naar gelang de luim die je op die dag
hebt niet elke keer het niveau bereikt waar jouw bewonderaars
op hopen.
Helaas moest dat in dit geval dan net een concert zijn waarbij wij als fans aanwezig waren.
Ondanks het feit dat je gedurende het grootste gedeelte van je aanwezigheid op het podium met de rug naar het publiek stond, is het mij gelukt je op fotografisch materiaal vast te leggen.
Het zijn niet mijn beste foto's, ik had in '84 nog bar weinig ervaring als fotograaf, later wist ik me veel beter te positioneren om het een en ander zo goed mogelijk te registreren.
Nou Bob, proficiat met je 71e verjaardag zal ik maar zeggen.
Hoop dat je die Nobelprijs voor de Literatuur ooit toch nog eens zal krijgen.
Misschien strijkt het comité wel met de hand over het hart, als je belooft nooit meer buiten de badkamer te gaan zingen.
Want zeg nou zelf, je begint toch steeds meer en meer als een verkouden Mickey Mouse te klinken.
Het spijt me je te moeten vertellen dat jouw songs altijd al beter door anderen werden uitgevoerd en waar jouw generatiegenoten Johnny Cash, Leonard Cohen en Neil Diamond op gevorderde leeftijd het verlies aan stemkracht weten te compenseren met emotionele breekbaarheid, lukt dat jou toch niet echt.
Blijf vooral songs schrijven, maar zing zacht Zimmerman.
Met vriendelijke groeten,
Karel Nooitgedacht
P.s. val onze collega Jan Rot niet te hard, hij bedoelde het vast goed toen hij jouw 'ít's all over now, baby blue in 'Babyboom' hertaalde.
Ik weet uit eigen ondervinding hoe moeilijk het is jouw onnavolgbare teksten te interpreteren, laat staan deze te vertalen.
Zie in het Nederlands maar eens een bruikbaar equivalent voor 'Don't follow leaders, watch the parking meters' te vinden.
De foto's van dat concert in Ahoy, Rotterdam Juni '84.
