Murk
stapt uit de lift van de tweede verdieping van het dementorium en
kijkt rond.
Al
snel ontdekt hij ma Hemelsoet, zittend in een rolstoel, ingebouwd
tussen ruim twintig andere bewoners voor een televisietoestel waarop
een video van Frans Bauer wordt vertoond.
Murk
gaat op zijn hurken naast ma zitten om haar tehuisgenoten niet van
hun kijkgenot te beroven.
Na
tien minuten heeft de oude vrouw op de bank naast moeder genoeg van
de muziek en de luid meezingende en commentaar gevende seniele
senioren om haar heen en kan hij haar plaats innemen.
Het
lukt Murk nauwelijks om iets te begrijpen van hetgeen hij nog wel van
de woorden van moeder kan verstaan.
Er
loopt een vrouw langs die luid schreeuwend meedeelt dat ze naar de
winkel wil maar niet weet waar die is.
Het
brengt ma Hemelsoet op een idee.
Ze
begint opnieuw over het geld dat ze echt nodig heeft om iets te
kunnen kopen.
Shopahollica
blijkt een schier onuitroeibare ondeugd te zijn die zelf als je
zwakhoofdig bent geworden toch af en toe zijn kop weer opsteekt.
Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten