Eind jaren '70,
begin jaren '80 was ik Herman Brood-fanaat.
Ik ging in die
tijd vaak naar zijn concerten die ik me door het drankgebruik dat
daarbij gepaard ging niet of nauwelijks meer kan herinneren.
Waarschijnlijk
heb ik zijn optreden tijdens een door de Socialistische jeugdbeweging
ANVJ georganiseerde manifestatie – in´78 of ´79 ??- tegen de
bezuinigingen van het Kabinet van Agt I in de Edenhal te Amsterdam
gezien.
Ik was daar,
maar herinner me nog slechts een mobile van messen, vorken en lepels
die als ludiek protest tegen de Bestek81-maatregelen van de
toenmalige regering boven het podium waren opgehangen.
En oh ja, er
was heel veel rode wijn.
Je kan veel
zeggen over de Socialistische jeugd van toen, maar niet dat ze niet
solidair genoeg waren om de aanwezige hoeveelheid drank met anderen
die daar ook naar dorstten te delen.
Ik heb dan ook
dankbaar van deze geboden gelegenheid gebruik gemaakt.
Ik was ook bij
de terugkeer van Brood op Schiphol na zijn niet al te succesvol
verlopen tournee door de Verenigde Staten.
Terwijl Herman
'het gebouw reeds had verlaten' renden 'wij' nog van de ene kant van
de luchthaven naar de andere.
Uiteindelijk
heb ik tenminste toch nog een glimp van de kale schedel van manager
Koos 'coach' van Dijk kunnen opgevangen.
Sterker nog, ik
heb zijn haarloze knar zelfs aangeraakt.
Je moet toch
wat als fan.
Van het beste concert
dat ik the Wild Romance ooit heb zien geven, in een kroeg in de Spuistraat in Amsterdam
kan ik me gek genoeg weer veel minder herinneren.
Het was propvol
en bloedheet en ik heb die avond mijn uiterste best
gedaan om het verlies aan vocht dat uit al mijn poriën gulpte te
kunnen compenseren.
Toen ik enkele
dagen later op zoek ging naar het dranklokaal waar ik Herman had zien
optreden heb ik het etablissement niet kunnen vinden.
In de loop van
de jaren '80 en '90 heb ik Herman Brood and His Wild Romance nog een
aantal malen zien optreden.
Ik had er
inmiddels een gewoonte van gemaakt concerten fotografisch vast te
leggen.
Eenmaal heb ik
Herman gesproken.
In de
kleedkamer van Paradiso, mei '86.
Ik gaf hem een
foto die ik eerder had gemaakt.
Vroeg zijn
handtekening op een tweede exemplaar.
Ik zal zijn
reactie nooit vergeten.
'Mooie man hè!'
Hij pakte de
pen van me aan en schreef.
Hield de pen
rechtop bij de bovenkant vast.
Zijn
handschrift was amper leesbaar.
Hij las voor wat hij had geschreven.
'Herman Brood,
weer of geen weer.'
De foto is niet
de beste die ik van Brood heb gemaakt.
De uitsnede had
veel beter gekund.
Ik vind
afgekapte ledematen, in dit geval zijn rechterarm altijd erg lelijk.
Met iets meer
geduld had ik een afbeelding kunnen maken waar de microfoon niet voor
het gezicht had gestaan.
Herman
Brood de Bun Huizen (NH) Juni '85
Het is wel de
foto van Herman waar ik de mooiste herinnering aan heb.
Helaas bezit ik
het gesigneerde exemplaar niet meer.
Zoek geraakt
bij een verhuizing of zo.
Klik ook door naar
Het geheugen van de fotograaf
Foto's en verhalen bij foto's
Het geheugen van de fotograaf
Foto's en verhalen bij foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten