Edwina
arriveert gechaperonneerd door haar zwijntjes Knor en Unox en
iedereen begint aanstalten te maken om naar het bowling-centrum te
vertrekken.
Murk
en Jacqueline praten in de limousine nog wat door over de laatste
hoofdstukken die Murk heeft geschreven.
'Je
schrijft altijd zo positief over je vrienden en familie', vindt
Jacqueline, 'straks gaan je lezers die onzin ook nog geloven.'
Murk
haalt zijn schouders op.
'Iets
vriendelijks schrijven kost toch niets meer.'
Jacqueline
lacht.
'Nee,
je inbelrekening is immers al betaald.'
Het
wordt Unox en Knor niet toegestaan de bowlingbaan te betreden, dus
moet er om de beurt steeds een van de gasten in de bar blijven om op
de zwijntjes te passen.
Na
het bowlen vertrekt het gezelschap naar de
Gooise Pot.
Jacqueline
heeft het restaurant de rest van de avond afgehuurd om haar gasten te
fêteren op een licht souper en een drankje.
Voor
het restaurant treffen ze een boze Joop Braakhekke die blijkbaar maar
niet wil accepteren dat hij als bekende Gedogiaan geen toegang tot
het eet-etablissement krijgt.
De
meeste gasten vertrekken direct uit de Gooise
Pot naar
huis.
De
familie de Mol en een paar goede vrienden maken zich op om thuis
verder feest te gaan vieren.
Na
een tijdje rond de open haard te hebben zitten drinken en praten valt
het Erwin op dat ze Edwina al een tijdje niet meer hebben gezien.
De
gezamenlijke speurtocht door de villa levert in eerste instantie
weinig op.
Onder
het
bed van Roel wordt een kleverig boekje aangetroffen dat de
huishoudelijke staf blijkbaar bij het schoonmaken over het hoofd
heeft gezien.
De
bladzijden plakken aan elkaar van het snoepgoed dat hij
klaarblijkelijk heeft bewaard voor het geval hij ’s nachts honger
mocht krijgen.
Na
bijna
een
uur zoeken worden Edwina, Knor en Unox in een van de gastenbadkamers
gevonden.
Edwina
bevindt zich in een precaire situatie.
Ze
vertelt dat ze nog even snel een bad wilde nemen om op te frissen van
het bowlen maar inmiddels niet meer in staat is het bassin te
verlaten.
Knor
en/of Unox hebben in hun enthousiasme een hele fles
chocoladebadschuim van de rand van het bad gestoten en Edwina zit nu
vast in de snel drogende substantie.
Gelukkig
blijkt het mogelijk Edwina snel met behulp van een ijsbijl uit haar
hachelijke positie te bevrijden, maar ze zal nog weken in de geur van
wilde cacaobonen gehuld blijven.
Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten