zaterdag 18 april 2020

Olifant-en-huid-honger

We leven nu alweer geruime tijd met corona. Ik heb al maanden het idee alsof alles wat zich om mij heen afspeelt een bizar slechte horrorfilm is. Wel een goed scenario! Het plot is goed opgebouwd. Van bijna niks aan de hand. Gerrit Jan van D. zat nog veilig in een kelder in Ruinerwold. Met zijn familie op ongepaste sociale afstand. Besmettingen in een heel ver land. Steeds dichterbij komende dreiging. De komst van het virus naar Europa. Bereikt ook mijn land. Een invasie van een onzichtbare vijand. De hele wereld gepandemieerd. Er wordt handzeep en pleepapier gehamsterd. De eerste bekende wereldburgers worden geïnfecteerd. Politici die een paar dagen eerder nog vrolijk handenschuddend in het openbaar verschenen, zijn ineens ook ziek.
Dieren blijken besmet te kunnen worden. Iedereen moet op geruime afstand van elkander blijven.
Ook van mensen waar we heel erg veel van houden.
Niemand ontkomt aan de Viruzie, deze Covidtie, Bijbelse plaag nummer 19.

En zo belanden wij van de seksbeluste jaren '10 plots in de huidhongerige viral twenties.
De huidhonger slaat toe. Huidhonger zou zo maar eens het woord van 2020 kunnen zijn.
Maar dat zal dit jaar dus wel socialdistancing worden.
Veel gebruikt gaat immers boven smaakvol heden ten dage.

Ben inmiddels gewend aan dat afstand houden.
Was sowieso al niet iemand die iedereen zo nodig meende te moeten aanraken.
Mensen noem mij geen MeeTootje.
Maar mis mijn lief die zich op anderhalve provincie afstand van hier bevindt zeer.
Ik werkte al thuis. Heb wel het idee dat de internetverbinding veel trager is geworden sinds er meer mensen thuis zijn gaan 'werken'. Noem het maar werken. Weet uiteraard ook niet of er veel naar pornosites wordt gekeken, eindeloos genetflixed of nuttig thuisonderwijs aan kinderen wordt gegeven.
En af en toe moet en wil je naar buiten. Zolang het nog mag.
Wacht geduldig tot ik met een gedesinfecteerd winkelkarretje snel door de buurtsuper mag rijden. Er is veel gesloten. Maar ik eet de laatste jaren toch al bijna niet in restaurants. Ga zelden naar de bioscoop. Eens per maand of zo. Wel jammer dat ik nu geen gebruik van mijn museumkaart kan maken en er geen openbare lezingen te bezoeken zijn.
Mijn ouders mis ik ook niet meer dan voorheen. Die zijn al jaren dood.

Inmiddels begint het meer en meer op een stuk van Shakespeare te lijken.
Juist tijdens het televisieoptreden van DramaQueen Elizabeth II wordt de Prime Minister van het Ontbindend Koninkrijk in de intensieve zorgafdeling van een ziekenhuis opgenomen.

En als je dan van elke bevolkingsgroep en van iedere beroepsgroep inmiddels al hebt gehoord hoe drastisch hun leven is veranderd, komt er een artikel dat je toch nog raakt.



Ja, ook de dierentuinen zijn gedownlocked. Dierenartsen en -verzorgers blijken niet op de lijst van cruciale beroepen te staan. Zij moeten vaak thuisblijven, waardoor er tekorten kunnen ontstaan.
David van Gennep van Stichting Aap voorziet dat er zich gevaarlijke situaties kunnen voordoen.
Zo moest er een injectie bij een schildpad toegediend worden.
Ik lees: ''Het dier was beweeglijk, waardoor een verzorger de schildpad vast moest houden.''
Voor mijn geestesoog doemt een bijkans MaartenBiesheuveliaans tafereel op. Een kudde van daar eigenlijk niet voor geschikte, daar niet voor opgeleide, niet adequate, amateurverzorgers, sprint onbezonnen achter een onverhoopt uit hun goedbedoelde, beschermende armen, ontsnapte schildpad aan, teneinde te voorkomen dat het snode reptiel zich aan hun goede zorgen, die toch echt wel voor zijn eigen bestwil is, onttrekt.

Maar het kan nog erger.
Er kan ook een situatie ontstaan waarin het zou kunnen voorkomen dat er plotsklaps zowaar zomaar een olifant op de Keizersgracht losloopt.
Dit kan uiteraard zeer ernstige gevolgen hebben.
Er verzakt hier immers al genoeg de laatste tijd.
De kademuren van onze hoofdstedelijke grachten zijn al behoorlijk verzwakt door het altoos voortdenderende vrachtverkeer en ik vrees dat deze wallenkanten ook niet bestand zullen zijn tegen onbesuisd rondbanjerende dikhuiden.

En ja, dat kan ik weten. Ik heb zelf ook een heel erge dikke huid en zak regelmatig door.
Maar maakt u zich vooral over mij alstublieft geen zorgen.
Ik zak nooit in zeven sinkholes simultaan.



Als we ons van elkaar blijven distantiëren
Zal niks ons sociaal meer kunnen deren
Dan houdt menselijkheid op te bestaan



Meer Columns, Anekdotes, Aforismen en Absurde feiten 



vindt U  hier 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten