dinsdag 31 januari 2012

Fragment Seizoensgebonden Winterverleiding hst 14 II

Murk zit zich nog steeds af te vragen waarom er steeds nieuwe writersblockades op zijn literaire weg opduiken als de bel van de voordeur gaat.
Het is de jonge vrouw van de thuiszorg die ma Hemelsoet komt helpen bij het douchen.
Het lukt haar deze keer zowaar om moeder over te halen de hulp te accepteren.

Als ma weer schoon en aangekleed in de huiskamer zit is het tijd voor het middagmaal.
Moeder deelt mee dat ze echt niet in staat is om te iets eten.
De verzorgster denkt dat het wellicht te wijten is aan het nieuwe gebit dat ma Hemelsoet de vorige dag aangemeten heeft gekregen.
'Misschien komt het omdat ze nog niet helemaal is gewend aan haar nieuwe tanden.'
Murk haalt zijn schouders op.
'De prothese paste gisteren goed en ze heeft 's avond geen problemen met eten gegeven.'
De thuiszorgster vraagt ma Hemelsoet haar tanden te laten zien, maar moeder houdt haar kaken stevig op elkaar.
Murk herinnert zich dat de tandprothesist heeft gezegd dat moeder als zij pijn mocht ondervinden haar oude gebit nog wel tijdelijk zou kunnen gebruiken en gaat op zoek.
De vorige avond lag het stel afgedankte valse tanden nog op de tafel naast de fruitschaal maar blijkt nu verdwenen te zijn.
Ma hemelsoet heeft het vertrouwen in de speur-capaciteiten van haar zoon al tijden verloren, als Murk op het punt staat de kamer te verlaten springt ze op om hem in de richting van haar slaapkamer te gaan volgen.
De thuishulp die ma Hemelsoet eerder met veel moeite de trap af heeft geholpen probeert haar nu te bewegen rustig te blijven zitten, maar slaagt daar niet in.
Murk heeft inmiddels een in plastic verpakt gebit in een glas water op de rand van de wastafel aangetroffen.
Op het moment dat hij ontdekt dat er in een tweede glas ook nog een half gebit dobbert en met de gevonden collectie tanden en kiezen naar beneden wil snellen staat ma al boven aan de trap.

De zorghulp begeleidt moeder voorzichtig naar beneden en zo bereiken ze gedrieën weer de huiskamer.
Daar wordt geconstateerd dat het eetprobleem van ma Hemelsoet te wijten moet zijn geweest aan het feit dat zij slechts over haar bovengebit beschikte en nadat er een tijdje met de halve delen die Murk heeft gevonden is gepast kan er uiteindelijk dan toch worden geluncht.

De thuiszorghulp heeft nog even tijd om een praatje te maken en vraagt ma Hemelsoet of ze al lang in haar ark woont.
Ma gaat aan de vraag voorbij en begint tussen het broodhappen door over haar jeugd en de  grootmoeder die bij haar en haar moeder in huis woonde te vertellen.
'Opoe heeft tien kinderen gebaard, maar toen ze oud en der dagen zat was is slechts een van haar dochters genegen geweest om haar in huis te nemen.'
Daarna zijn de waandenkbeelden die moeder in het heden bezoeken aan de beurt.
Ze meent dat de oorzaak van haar duizelingen buiten haarzelf moet worden gevonden.
‘Ik word steeds door een geest omgegooid!'

Het zorgmeisje staat op en complimenteert ma Hemelsoet met haar eetlust.
‘U eet goed!'
'Dat is goed, u moet vooral goed blijven eten, er kunnen best wat pondjes bij.'
'U bent zeker nooit echt dik geweest?’
Moeder verkondigt dat ze altijd graag jong, slank en gezond heeft willen zijn en dat ook wel zal blijven.

Murk spreekt de hoop uit dat hij het al heel wat zou vinden als moeder zich wat meer in acht zou nemen.
'Ze is tenslotte ook geen tachtig meer.'

De thuiszorghulp moet door naar haar volgende cliënt.
‘Dag mevrouw Hemelsoet, ik ga weer hoor!'
'Tot volgende week.'

Ma Hemelsoet heeft de laatste tijd voortdurend het idee dat iedereen haar erg onaardig vindt en zo snel mogelijk bij haar weg wil lopen en antwoordt verbolgen.
‘Ja, ga dan maar snel!'

Murk laat de hulp uit en gaat op zoek naar een goede plek om ma's oude kiezenstelsel te verbergen teneinde verwarring in de toekomst te voorkomen. 
Als hij even later de huiskamer weer betreedt is moeder klaar met eten.
Ze staat met een zalfpotje in haar hand bij de kast en kijkt verschrikt.
De gewoonte van sommige mensen om deuren te openen om andere ruimten te betreden overvalt haar steeds vaker.
‘Oh jij bent het maar, ik dacht al dat de deur openging.'

Ma Hemelsoet overhandigt haar zoon het potje en kijkt hem smekend aan.
’Kan jij dit open krijgen?’
Murk draait de schroefdop los.
Het potje blijkt een nog veel ouder kunstgebit te bevatten.


Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

Fragment Seizoensgbonden Winterverleiding hst 7 I

Ma Hemelsoet laat zich de hele ochtend niet zien, ze komt pas naar beneden als Murk net aan zijn lunch wil beginnen.
Murk wenst haar een goedemiddag.
‘Je bent net op tijd ma, de Koningin komt zo.'
Moeder trekt wit weg en verdwijnt direct weer naar boven.
Murk roept haar na.
‘Wat is er nou ma?’
Uit de kamer klinkt driftig gerommel, de deur wordt op een kier geopend, ma blikt besmuikt om de hoek.
‘Ik heb m'n gebit nog niet in, zo kan ik me toch niet vertonen!'
Murk legt uit dat de majesteit haar niet persoonlijk zal komen bezoeken.
Ma Hemelsoet komt schoorvoetend naar beneden.
Ze houdt er ernstig rekening mee dat de vorstin zich wellicht toch nog in de huiskamer bevindt en daar zit te wachten tot zij haar wenst te ontvangen.

Murk duwt ma Hemelsoet de huiskamer in, zet de televisie aan en vertrekt naar de keuken.
Hij maakt een brunch voor moeder klaar, zet de verse koffie waar hij nu ook wel heel erg aan toe is en keert op tijd terug om de Koningin van Gedogia aan haar toespraak te horen beginnen.
De vorstin houdt een ellenlange monoloog waarin zij tot dialoog oproept.
Dit jaar is het thema de kloof tussen de verschillende generaties. 
Ma verdwijnt na afloop weer naar haar slaapkamer.
Murk gaat toch nog maar een paar uur schrijven.


Het volledige hoofdstuk staat hier:  



Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

Fragment Seizoensgbonden Herfstval hst 14

Murk loopt half slaapdronken naar de keuken.
Bij het openen van de koelkast buitelt er een stapel losse boterhammen op de grond.
Het lijkt erop dat moeder 's nachts weer uit haar bed is gekomen om nog iets eetbaars te gaan zoeken en dat zij daarbij de weg van de meeste weerstand heeft gekozen.
Ma Hemelsoet is voorbij gegaan aan de gesmeerde boterhammen die hij voor haar klaar heeft gezet.
Ze heeft de aangebroken verpakking met verse sneetjes ook links laten liggen en een nog bevroren exemplaar uit het vriesvak gehaald.
De zak is ruw opengehakt.
Met een mes dat nog op het aanrecht ligt.
Murk zucht, schenkt zichzelf een glas vruchtensap in en zet koffie.
Als hij een uitsmijter wil gaan bakken blijken de plakjes ontbijtspek die hij daarvoor had kunnen gebruiken niet meer aanwezig te zijn.

Moeder komt naar beneden met een bord met de uitgekauwde stukjes spek die ze met haar gebitsproblemen niet heeft kunnen verorberen.
Murk wenst haar een goedemorgen.
‘Dat had ik eigenlijk als ontbijt willen hebben’, ‘geef maar hier ma.' 
Ma Hemelsoet wil niet los laten.
Zij denkt dat haar zoon de restanten alsnog wil gaan opeten en snapt ook niet helemaal waarom Murk het nodig vindt het aangevreten overschot in het etensbakje van de tuinkat meent te moeten gaan deponeren.


Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

Fragmenten Seizoensgebonden Herfstval hst 10 II

Het gebit van ma Hemelsoet past niet goed meer in haar tot een vogelkopje geslonken hoofd.
Jacqueline komt haar ophalen om naar de tandprothesist te gaan, ze is ietwat verlaat, maar heeft een redelijk excuus.
'Half Gedogia stond weer in de file.'

Het is de eerste keer in maanden dat moeder weer buiten komt. 
Dat maakt haar erg zenuwachtig.
Ze heeft die ochtend naar een documentaire over de diefstal van persoonsgegevens gekeken en is bang zichzelf kwijt te raken.
In haar angst iets te vergeten wil ze op het laatste moment nog van alles meenemen.
Een strippenkaart, de envelop met kinderpostzegels die ze via Roel heeft gekocht en het adres van haar tandarts.

Moeder schuifelt aan de arm van Jacqueline over de steiger, draait zich nog een keer om en drukt Murk op het hart voor niemand open te doen tijdens haar afwezigheid.
Murk lacht.
'Zelfs niet voor de grote boze wolf?'
Jacqueline en ma rijden weg en Murk begint aanstalten te maken om verder te gaan met schrijven.

Jacqueline en moeder arriveren ruim een kwartier na de afgesproken tijd bij de tandarts en hoeven gelukkig niet te wachten.
De arts verstaat zijn vak, hij heeft al snel  in de gaten dat het bovenste gedeelte van de prothese van andere makelij is dan het onderste.
'Heeft u soms ook nog een ander gebit?'
Ma Hemelsoet denkt diep na en komt tot de conclusie dat dit inderdaad het geval is.
'Dat ligt nog thuis.'

Jacqueline brengt moeder terug, ze moet meteen weer door naar de dierenkliniek en roept haar broer nog snel een afscheidsgroet toe.
'Ik heb geen tijd om je te vetellen hoe het bij de pothesist is gegaan, ik mail je nog wel.'
Murk loopt met zijn zus mee naar de auto.
'Hoeft niet hoor, ik weet hel al.'
'Dat is het mooie van schrijven, je kan van perspectief wisselen en het verhaal dan vanuit het hoofd van een ander volgen.'
'Je kan als je dat zou willen zelfs in de hersens van de nieuwe president van Amerika kruipen.'
'Die slaapt op dit moment trouwens zijn overwinningsroes nog uit, het tijdsverschil met Texas is acht uur.'

 ----------------------------------------
 
Wat vooraf ging:
De badkamer in huize Hemelsoet is onlangs verbouwd.
Jacqueline heeft het oude bad op Marktplaats gezet en het productieteam van het programma PeterRdeVries Misdaadverslaggever heeft hierop gereageerd.
Ze willen het bad voor een reconstructie van een misdaad gaan gebruiken.

Die middag wordt het oude bad door medewerkers van het misdaadprogramma van Peter Rudolf de Vries opgehaald.
Jacqueline heeft hen verteld dat ze het bad zo mee mogen nemen.

Murk krijgt een symbolische vergoeding, een klein bedrag en een paar t-shirts met het logo van het programma.
Hij maakt gelijk van de gelegenheid gebruik om enige inside-informatie over een bedreiging die de dappere crimefighter onlangs heeft mogen ontvangen los te krijgen.
'Heeft Joran van der Sloot die Thai nog bij Peter R. langs gestuurd?'
'En er zat toch wel zoetzure saus bij?'

----------------------------------------------------------------------------

's Avonds  kijken Murk en Ma Hemelsoet naar het misdaadprogramma van Peter R. de Vries.
Er wordt aandacht aan het proces tegen Willem Holleeder besteed.
Moeder weet de verdachte thuis te brengen.
'Die meneer heb ik eerder gezien, ik herken hem aan dat balkje voor zijn ogen!'
Murk knikt instemmend en helpt haar de dag op een rijtje te zetten.
'Ja ma, die is vandaag ook op het journaal geweest, je hebt weer de halve dag naar die zender zitten kijken waarop het nieuws constant herhaald wordt.' 

Die nacht droomt Murk over een koor bejaarden dat op de wijs van Watsgebeurt van de Jeugd van tegenwoordig 'waarstgebit' wauwelen.
Hij schrikt wakker en zucht.
'De bejaarden van tegenwoordig!'




Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

 

maandag 30 januari 2012

Fragment Seizoensgebonden Herfstval hst 8 I

Franka had in eerste instantie een chihuahua voor haar verjaardag gevraagd.
Toen dat niet van haar moeder mocht heeft ze genoegen met een laptop genomen.
Murk weet ook niet precies waarom Franka geen chihuahua mag, misschien omdat Jacqueline in de dierenkliniek al de hele dag met honden werkt.
Of anders omdat zij al een hele menagerie van cavia’s, hamsters en goudvissen in huis heeft.
En dan is er ook nog een pyrrhura, een soort Zuid-Amerikaanse papegaai.
Het is Murk opgevallen dat veel van de dieren in het huis van Franka, Roel, Jacqueline en Erwin uit Zuid-Amerika afkomstig zijn.
Hij verdenkt zijn zus ervan deze dieren in een drugstransport het land te hebben binnengesmokkeld.

Toen Jacqueline klein was, had zij wel een hond.
Voor haar vierde verjaardag gekregen. 
Na twee dagen, de dag voor oudjaar ontsnapte het dier aan de aandacht van zijn nieuwe baasjes.
Jacqueline was in tranen.
‘M´n cadeautje is weggelopen!’  
Wellicht ligt hierin wel de werkelijke reden besloten dat Franka geen chihuahua mag.


Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

Fragment Seizoensgebonden de Zomer van Levi Leipheimer hst 13 I

Als Murk een aantal uren in de BBB heeft zitten typen hoort hij buiten opeens veel lawaai, hij gaat op het balkon van de lunchroom kijken wat er aan de hand is.
Koningin Beatrix heeft tijdens de opening van het nieuwe AnneEnquistconservatorium naast de BBB even pauze genomen en staat op het dakterras schuin boven Murk een sigaret te roken.
Net zoals voor iedereen is het haar ook niet toegestaan binnen te roken.
Twintig meter lager biedt een dertigtal leden van het Republikeins genootschap haar een fluitconcert aan.

Als het rumoer verstomd is wil Murk nog even verder gaan met schrijven, maar hij herinnert zich dat hij Ruud nog wat van zijn reeds geschreven materiaal zou mailen.
Nog voor hij naar huis wil vertrekken mailt Ruud hem al terug.
‘Je schrijft wel erg veel over drank!'
Murk mailt terug.
’Dan moet je Charles Bukowski eens lezen’, the Post office bijvoorbeeld, hoe die man nog zoveel boeken heeft kunnen schrijven mag Satan weten.’



Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

zondag 29 januari 2012

Fragment Seizoensgebonden Lentebal hst 10 I

Het lukt Jacqueline deze ochtend niet om haar ochtendhumeur achter zich te laten, het is heel druk op de dierenkliniek en ze heeft alleen beschikking over een nieuwe stagiaire die haar steeds lastig komt vallen met casussen waar ze geen raad mee weet.
Bij de eerste vloeibare dosis koffie die de chef de clinique tot zich probeert te nemen komt haar assistente al aanrennen om te melden dat de dierenambulance een dronken egel heeft binnengebracht.
Het stekelige diertje was zwalkend in een boomgaard aangetroffen, het had zich blijkbaar te goed gedaan aan rottende appels en daarna is het gistende fruit inwendig omgezet in ethanol.
Jacqueline pakt een pipetje en pompt het maagje van het benevelde schepseltje leeg en dient het pijnstillers en antibiotica toe en daarna wordt Tipsy, zoals het beestje inmiddels gedoopt is naar de verkoeverkamer verbannen waar het zijn roes mag uitslapen.

Inmiddels is er een ooievaar de O.K. binnengereden die tegen een hoogspanningslijn is gevlogen en hierbij zijn poot heeft verloren.
Jacqueline vult haar halflege mok met lauwe koffie weer tot de rand met heet drab en prepareert zich op het verrichten van een hersteloperatie. 
Als zij een klein uurtje later bijna klaar is met het aanbrengen van een uit carbon vervaardigde prothese komt haar medewerkster met een rood hoofd de operatiezaal binnen rennen om haar hulp bij een telefoongesprek te vragen.
'Er belt net een man om een afspraak voor het inslapen van een poes te maken.'
Jacqueline trekt haar wenkbrauwen op en vraagt waarom haar assistentie daarbij vereist is en krijgt te horen dat er een complicerende factor is.
'Daar heb je mij toch niet bij nodig Ilse, dat kan je toch best alleen af.'
'Ja maar die kerel zegt dat het de poes van zijn buurvrouw is.'
Jacqueline tilt de ooievaar van de operatietafel en vraagt waarom de eigenaar dan niet zelf contact met de kliniek heeft gezocht en krijgt een kort resumé van het gesprek. 
'Kon dat mens niet zelf bellen, we gaan toch niet zomaar beesten van anderen afmaken.'
'Die man zei dat de buurvrouw het goed vindt, ze is oud, erg in de war en nauwelijks in staat om voor zichzelf te zorgen en die kat is er nog erger aan toe.'
Jacqueline loopt achter haar ondergeschikte aan en staat de man te woord en krijgt het nummer van de buurvrouw, als ze die belt blijkt het oude mens inderdaad weliswaar erg warrig, maar nog wel in staat te zijn de toestemming tot het euthanaseren van haar huisdier te kunnen geven.   
Mevrouw zal de kat zelf komen brengen en een half uur later rijdt zij inderdaad in een rolstoel met de poes op haar schoot de wachtkamer binnen.
Jacqueline geeft haar hulpkracht de opdracht de gegevens van de cliënt te noteren en de nodige voorbereidingen voor de levensbeëindiging te treffen en wil terug naar de behandelkamer lopen om te kijken hoe de ooievaar het maakt als Ilse haar op haar schouder tikt, ze heeft nog een vraagje.
'Spuiten??????'
De bazin van de kat en de stagiaire kijken Jacqueline verschrikt aan, maar deze verlost beiden snel uit hun prangende onzekerheid.
'Ja de eerste om de spieren te verslappen en de tweede om het proces te voltooien.'
Jacqueline schrijft de verwijzing voor de fysiotherapeut die de ooievaar opnieuw moet leren lopen  en dan rijdt de dierenambulance al weer voor, deze keer met een hert dat door een hummer is aangereden.
Op het moment dat Jacqueline de buikwond van het onfortuinlijke dier afhecht steekt Ilse haar hoofd om de hoek van de praktijkruimte en stelt haar luid fluisterend op de hoogte dat er een very important patiënt in de wachtkamer zit.
'Mevrouw de dokter, die ene prinses, eh..........Laurentien wil u graag spreken.
Jacqueline schuift de behandeltafel met het hert in een hoek, wast haar handen en stormt de operatiekamer uit om de prinses van Oranje-Nassau te begroeten.
'Mevrouw van Amsberg-Brinkhorst, wat ontzettend leuk, waarmee kan ik u van dienst zijn.'
De prinses vertelt dat ze toevallig in de buurt was en dat haar enkele jaren eerder overleden lievelingshond vroeger patiënt van de praktijk is geweest. 
'Ja ik bracht zojuist een gelegenheidsbezoek aan Walden en wipte wat boutiquejes binnen en toen hoorde ik dat de clinique waar ik vroeger altijd met BC kwam een nieuwe eigenaar heeft.
'En toen bedacht ik dat het mogelijkerwijs een goed idee zou zijn om een beroep te doen op de médecinaire kennis van de nieuwe chef de vétérinaire.'
'Boris-Cazemier is indertijd door uw voorganger behandeld, hij heeft hem na zijn verscheiden voor mij laten invriezen en ik wil nu graag weten of de wetenschap al genoeg progressie heeft gemaakt om hem te genezen en het leven terug te geven.'
Jacqueline herinnert zich vaag dat de vorige arts haar ooit iets over deze koninklijke klant heeft vertelt en verklaart dat ze het even het patiëntendossier moet gaan checken en verdwijnt in haar kantoor.
Na een tijdje bladeren door de bakken waarin voorheen het patiënten-file werd bijgehouden komt ze de vergeelde kaart tegen waarop de gegevens van de dooie reu in de hanenpoten van de oude dokter zijn beschreven.
'Eigenaar gestoord, kadaver ter vernietiging aangeboden aan Rendac.'
Jacqueline zucht en probeert de juiste woorden te vinden om het feit dat de hond met het destructiebedrijf voor dierlijk restmateriaal is meegegeven omdat haar voorganger de cliënt voor een halve gare versleet in termen die voor mensen die niet geheel in de medische termen zijn ingevoerd te verklaren.
Terwijl ze terug naar de wachtruimte sloft om de prinses het droeve nieuws te brengen besluit ze de hete aardappel gedeeltelijk door te schuiven aan een collega die meer kennis van zaken heeft en graait haar blok met verwijsbriefjes mee.
Prinses Laurentien veert op en kijkt de dierenarts hoopvol aan, Jacqueline vertelt haar dat de vorige dokter waarschijnlijk de wensen van hare koninklijke hoogheid verkeerd heeft geïnterpreteerd en het stoffelijk overschot heeft laten afvoeren en ze raadt haar aan om zich bij een gedragstherapeut te melden die haar zou kunnen helpen om over het verlies heen te komen.
'Het afscheid moeten nemen van een dierbare leidt bij baas en huisdier vaak tot complexe gedragsproblemen, zoals pathologische angst en agressie of bijvoorbeeld bij vogels tot verenplukken.'
'En daarom adviseer ik u mijn collega te bezoeken, dokter de Haas heeft veel meer expertise op het gebied van opgelopen emotionele schade dan ik en kan u ongetwijfeld beter helpen deze schok te verwerken.'
'Zo voorkomt u ook dat er in de toekomst wellicht sprake zal zijn van een verstoorde communicatie tussen u en een gezelschapsdier dat ooit de plaats van Boris-Cazemier zal gaan innemen.'
De prinses pakt het verwijsbriefje aan en verlaat de kliniek. 



Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

Fragment Seizoensgebonden Herfstval hst 4

De trein rijdt Walden binnen, de auto van Jacqueline staat er nog niet, Murk wacht.
In de gratis krant die hij bij  het station heeft meegepakt staat een bericht over de grootste honingschimmel ter wereld, die onlangs in Oregon, in de Verenigde Staten is ontdekt.
De reusachtige zwam is 2400 jaar oud en de wortels spreiden zich over een gebied van 890 hectare uit.
Om de tijd te doden rekent Murk uit hoe groot dat gebied is, bijna drie bij drie kilometer, ongeveer net zo groot als het centrum van Louloenen. 
Murk glimlacht bij het idee dat de wortels van de onder mycologen als fungi bekend staand organisme ook zijn stad zou kunnen ondermijnen.
'Bij de Parijse revolte van mei 1968 werd geroepen dat er onder de straatstenen van de stad het strand lag, ik vraag me af wat er opduikt als je bij ons de tegels licht.'




Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

zaterdag 28 januari 2012

Fragment Seizoensgebonden Winterverleiding hst 14 I

De ergste kou is uit de lucht, Murk ontbijt en kijkt naar het gevarieerde programma dat rond de journaals op de vroege morgen op televisie wordt uitgezonden.
De ochtendshow begint met een zwaar onderwerp, het handelt over mensen van buitenlandse afkomst die op vakantie naar het land van herkomst gaan en daar hun dochters laten besnijden.
In sommige Afrikaanse landen is het tekenen van een contract waarin ouders beloven hun kinderen niet te verminken een probaat middel om deze vorm van mishandeling te voorkomen.
Met een verbintenis in de hand kunnen de ouders zich tegen de groepsdruk van familie en hun omgeving verzetten, ze kunnen hiermee aantonen dat zij in Gedogia juridische problemen krijgen als ze toestaan dat hun kind de mutilatie ondergaat.

Tijdens de reclame bedenkt Murk nog wat meer misstanden die je zou kunnen voorkomen door ze in een convenant op te nemen.
'Ik Maarten Hubertus Hemelsoet beloof hierbij plechtig dat ik geen homo’s van daken zal gooien, geen baby’s zo hard door elkaar te schudden dat ze daar blijvende schade van oplopen, geen honden te trainen om testikels van postbodes af te bijten en geen ambulancebroeders te mishandelen als ze in mijn ogen niet snel genoeg te hulp schieten.'

In het journaal worden beelden van de bekendmaking van de nieuwe dichter des Vaderlands getoond.
Op het podium staat Ramsey Nasr, zijn kop glimt van trots en hij heeft vast een harde plasser.


Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

Fragment Seizoensgebonden Winterverleiding hst 9 I

Vandaag is het de dag dat Jacqueline vierendertig wordt.
Jacqueline komt tegenwoordig vaak te laat, omdat ze het altijd druk heeft, maar haar leven begon ook al twee dagen te laat, ze had een kerstkind kunnen zijn.
Ma is nog niet wakker, Murk gaat naar zijn werkkamer om te schrijven, maar zijn gedachten zijn meer bij zijn zus.
Murk heeft mooie herinneringen aan haar geboortedag, hij mocht bij zijn oom en tante logeren omdat zijn vader en moeder naar het ziekenhuis moesten.
Pa Hemeloet en zijn broer hadden in die tijd samen een bedrijf, oom en tante woonden boven de zaak en Murk kwam daar vaak om boeken te lenen die hun volwassen kinderen bij het verlaten van het ouderlijk huis hadden achtergelaten.
Toen Murk na de kerstvakantie weer op school kwam vertelde hij enthousiast over zijn nieuwe zusje, hij had het hele kringgesprek wel vol kunnen praten.
Hij begon zich al vroeg met haar opvoeding te bemoeien, als Jacqueline weer eens niet wilde eten en ma Hemelsoet een alternatieve maaltijd voor haar ging maken wist hij altijd precies hoe het aangepakt moest worden.
‘Als ze maar een tijdje honger heeft eet ze alles.'
Ma ging dan toch altijd de keuken weer in om iets met veel appelmoes klaar te maken.
Als grote broer kreeg Murk vaak op zijn kop als zijn zusje het op een huilen zette, dat was inderdaad dikwijls zijn schuld.
Hij werd al vroeg inventief in het vinden van manieren om zijn zusje op te vrolijken, als hij
haar een mep had gegeven omdat ze wel erg vervelend was geweest speelden ze steevast Jacqie Spierbal.
Dan was Jacqueline een oersterk meisje, een verre verwante van Astrid Lindgren’s Pippilotta Viktualia Rullgardina Krusmynta Efraimsdotter Långstrump.
Het gaf haar de kans haar broer een flinke mep terug te geven.
Dan stortte Murk kreunend ter aarde en was Jacqueline al snel weer vergeten wat haar was aangedaan.
Als Murk geen zin had om lang met zijn zusje te spelen, stelde hij voor om verstoppertje te spelen.
Jacqueline verstopte zich, Murk nam de gelegenheid te baat om rustig de Donald Duck te lezen, terwijl zuslief er ondertussen heilig van overtuigd was dat zij zich wel ontzettend goed had verstopt.



Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

vrijdag 27 januari 2012

Fragment Seizoensgebonden Lentebal hst 10 III

Pa de Mol komt fris gewassen en gekleed uit de badkamer, mist zijn vrouw en daar hij zichzelf niet de das om kan doen loopt hij de slaapkamer van zijn dochter binnen om haar dan maar voor dit klusje te strikken.
De tekst en het pictogram die op de muur van zijn dochter zijn gekalkt bezorgen hem van schrik de koude douche die hij op een dag als vandaag maar achterwegen heeft gelaten.
'WIE is RACHID?!?!?!?'
Franka trekt de strop om de nek van haar vader voorzichtig aan en legt uit voor wie het
I
 RACHID
bedoeld is.
'Dat is een Arabier papa.'
Het gezicht van pa de Mol loopt rood aan, Franka legt uit dat de Arabier een paard is en maakt de das iets losser om hem de kans te geven een diepe zucht te slaken.
Franka giechelt, de laatste keer dat ze haar vader zo opgelucht heeft gezien was tijdens een van de jaarlijkse onderhandelingen over haar verjaardagscadeau.
Hij interpreteerde haar uit puppylove voortspruitende eis om een Chihuahua verkeerd, dacht dat ze het over de Marokkaanse provinciehoofdstad Chichaoua had waar hij zojuist een lading met koudschuim gevulde matrassen die hij door nieuwe regels inzake brandvertraging voor producten in Europa niet meer kwijt kon had gedumpt.




Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier



donderdag 26 januari 2012

Keuzes maken

Daar wordt aan de deur gebeld.
Wie zal dat zijn?
Murk denkt na.
Keuzes maken, altijd lastig.
Zal hij nu a) gaan opendoen of b) gewoon nog even naar het gerinkel aan zijn voordeur blijven luisteren en dan tevreden vaststellen dat het geluid weliswaar niet al te aangenaam is maar dat de bel nog steeds meer dan uitstekend functioneert.
Murk besluit toch maar tot de eerste optie. 
Voor de deur staat een persoon m/v die zich als enquêteur introduceert.
'Mag ik u misschien een paar vragen stellen?'
Murk bedenkt zich dat de bovenmatige gelaatsbeharing aanleiding geeft te veronderstellen dat hij hier met een man te maken heeft en haalt zijn schouders op.
'Zijn het domme vragen?'
'En mogen de antwoorden wellicht van enige intelligentie getuigen?'
De opleiding van de man in de deuropening blijkt slechts gericht te zijn geweest op het stellen van vragen.
'Als ik antwoorden zou hebben was ik wel dominee geworden of in de politiek gegaan.'
Murk schiet de man te hulp.
'Nou ja, vraag maar raak.'
De man haalt een blok met voorgedrukte vragen en antwoorden tevoorschijn en vuurt de eerste vraag af.
Niet geschoten is altijd mis.
'Heeft u een hekel aan mannen met een snor?'
Murk aarzelt.
De man helpt hem op weg.
'U kunt a) Jazeker of b) Nee, eigenlijk niet opgeven.'
Murk vraagt of er bijkans toch ook nog niet een derde mogelijkheid is.
'c) ik vind het een stomme vraag, kan dat ook?'
De man knikt en verklaart dat hij meer dan genoeg weet, bedankt voor de tijd en neemt afscheid.
Murk wil de deur sluiten maar bedenkt zich dat hij nu hij toch al is opgestaan ook mogelijkerwijs best nog wel even naar het café op de hoek zou kunnen gaan.
Om het daar dan a) bij een of twee biertjes te laten b) nog een derde, vierde en/of vijfde te gaan consumeren.
Of  anders later te besluiten toch nog maar gewoon te gaan doorhalen als dat eventueel van toepassing mocht zijn.

Met dank aan de heer Terrence Weynschenk, wiens blog mij ter inspiratie heeft gediend. 






woensdag 25 januari 2012

Fragment Seizoensgebonden Lentebal hst 18

Murk is al bijna geheel wakker als hij het trolleybusstation van Mondien verlaat om zich naar het huis waar Charla Kroepoe therapeutische zorg aan mensen die onder diverse verslavingen gebukt gaan verleent te begeven.
Het is zijn gewoonte om vroeg op te staan, het grootste deel van het jaar, afhankelijk van de stand van de aarde ten opzichte van de zon is hij op voor de eerste stralen van de nieuwe dag Gedogia hebben bereikt.
Hij is gewend om thuis relaxed te kunnen ontbijten en daarna zijn dag in te delen, in hapklare porties schrijven, drinken en het consumeren van nieuws in radio-, televisie programma's en de dag  door te surfen op de golven van interessante items die op het wereldwijdeweb opdoemen.
Maar het is toch iets anders als je je op dit vroege uur tussen forensen in een coupé van de hoofdstedelijke trolley maatschappij moet persen om je naar de andere kant van de stad te laten afvoeren.
Murk proeft de verbinding van de door masculiners rijkelijk gebruikte deodoranten en aftershaves en de meer subtielere door feminienen aangewende combine van elkedagshampoo en parfums die de lichaamsgeuren van medemensen zouden moeten maskeren op zijn tong en spuwt op het perron.
'Bah! loonslaven en dan te bedenken dat ik hier niet eens voor wordt betaald!'
Terwijl hij zich kolerig de kortste weg naar de plek waar hij zijn eerste werkdag van de nieuwe eeuw zoekt klaart zijn hoofd nog iets meer op en meent hij zich zelfs de origine van het woord shampoo te herinneren.
'Van het uit het Hindi afkomstig woord chāmpo dat druk of massage betekent.'

Murk rondt de hoek van Polderkol en Zweefkluit en steekt schuin over en bereikt de voordeur van nummer 13 en drukt op de bel.
Er klinkt geroezemoes aan de andere kant van de deur, er wordt een sleutel omgedraaid en Charla doet open.
De directeur van SSS zegt tegen haar dochtertje dat zich angstvallig achter haar rug verschuilt dat ze Murk best gedag mag zeggen.
'Je kent Murk toch nog wel, die was hier vorige week ook al, daar hebben we het nog over gehad.'
Charla vertelt dat Chadidja een dag eerder zijn naam nog uitgebreid heeft geoefend maar nu blijkbaar weer een verlegen bui heeft en doet een stap opzij.
'Kom binnen, je bent mooi op tijd, ik moet haar zo even naar de kinderopvang brengen en als jij dan ondertussen de koffiezetapparaten en de waterkokers vult en overal de kaarsjes en zo wilt aansteken.'
Murk hangt zijn jas op en plaatst zijn laptop op de keukentafel, opent hem, drukt alvast op de opstartknop en begint aanstalten te maken om koffie en thee te gaan zetten.
Als het hem gelukt is om de reservoirs te vullen en de coffeepads op de juiste plaats in de Senseo aan te brengen steekt hij links en rechts wat waxinelichtjes en wierookstaafjes met zijn aansteker in de hens terwijl hij onderwijl binnensmonds een oneliner uit de film Apocalypse Now parafraseert.
' I love the smell of napalm in the morning.'
' I love the smell of incense in the morning.'
Charla is met Chadidja naar boven vertrokken en komt na een paar minuten weer gejast naar beneden, pakt een klaar staand flesje en een plastic trommeltje van het aanrecht en stopt dat in het gereed hangende rugzakje met de afbeelding van Dora uit de gelijknamige animatieserie en roept naar haar dochter dat ze moet opschieten.
Na een tijdje komt Chadidja naar beneden en Charla wurmt haar dochter in een jasje.
Op het plasmascherm in de huiskamer wordt de klassieke Pipi Langkous film uit 1969 vertoont, tot Murks verbazing blijkt Chadidja de teksten nog beter uit haar hoofd te kennen dan hijzelf.
Charla neemt afscheid, pakt haar dochter bij de hand en knipt op weg naar buiten de DVD-speler uit.
'Ik ben zo weer terug en dan zal ik je de band waarvan ik die vertaling wil hebben geven.'
Murk gaat verder met het verrichten van zijn eerste taken als werknemer van SSS.
Na zijn rondgang door het huis staan er op elke verdieping kannen met fris getapt leidingwater en voldoende schone koffiekoppen en theeglazen klaar en zijn de reservoirs van de koffieapparaten en waterkokers overal gevuld.
De ruimtes waar therapie wordt gegeven zijn verlicht door schemerende lampen en hij heeft met behulp van de fornuis-aansteker die hij in de keuken heeft aangetroffen alle waxinetjes en staafjes met olibanumhars ontstoken, zodat er nu een spoor van dwaallichten de trappen op leidt en in het hele huis de geur van wierook hangt.
Murk overweegt nog even om het schijfje met het geluid van harpmuziek in de cd-speler dat  inmiddels door het hele huis golft te vervangen door dat van let there be rock van ACϟDC dat hij in zijn rugzak heeft om de werksfeer nog enigszins te verbeteren.
Maar hij is bang dat het misschien toch een beetje teveel van het goede is en dan is Charla al weer terug.
Ze vraagt Murk of hij thee of koffie wil en nadat hij zijn keuze voor het laatste heeft uitgesproken drukt zij op de knoppen van de zetter en de koker.
Terwijl Murk zijn koffie en Charla haar thee drinken worden de wederzijdse telefoonnummers uitgewisseld en vertelt de werkgeefster dat Hannah straks iets later komt omdat zij die avond ook nog als moreel supporter met haar mee zal gaan naar een de opname van een televisieprogramma.
Murk vraagt of het wellicht een nieuwe aflevering betreft van een therapeutisch programma dat op een commercieel station in de verloren uurtjes tussen de verkoop van producten die eigenlijk niemand nodig heeft, schaars geklede wulpse dames die zich publiekelijk aanbieden en onzinnige belspelletjes wordt uitgezonden.
'Toch niet leef je leven op RTL?'
Charla is erg verbaasd dat Murk met dit programma bekend is en hij legt uit dat hij na een tip van zijn zus op het spoor van de uitzending waarin zij te gast was is gezet en hij het de afgelopen avond via RTL-gemist heeft teruggekeken.
De therapeute vertelt dat het om de opnames van een nieuw televisieprogramma gaat.
'Nee dat was eenmalig, dat programma was vreselijk en is gelukkig gestopt, daar voor in de plaats wordt nu ASTRO-TV uitgezonden.'
'Maar ze zijn nu voor de NTR op zoek naar een nieuwe Ophra Winfrey en ik ben uitgenodigd om in een proefopname als sparringpartner voor de beoogde kandidaat te dienen.'
'Ken je Sylvana Simons?'
Murk geeft toe dat hij haar indertijd wel eens in een spelshow die niets om het lijf had heeft gezien en dat hij ook een keer een aflevering van haar boekenprogramma heeft bekeken.
'Dat is toch die van de Sexquiz on the Beach en Kaft?'
'Van het laatste vond ik de titel nog wel aardig gevonden voor een programma met een presentatrice die ooit in een interview heeft toegegeven dat ze nooit boeken las en je er dus van uit kan gaan dat ze zich voornamelijk zal beperken tot het bespreken van de omslagen.'
'Maar dan heb ik toch liever het soort programma's zoals Adriaan van Dis vroeger pleegde te maken.'
Charla loopt naar de grenen kast die in de hoek van de werkruimte staat, ze pakt een DVD en overhandigt hem aan Murk.
Ze vertelt dat ze hier en daar nog heeft gevraagd of ze de cursus wel zomaar zou kunnen namaken zonder rechten te schenden of van plagiaat beschuldigd te worden en zij heeft daar positieve antwoorden op gekregen.
Volgens Murk is de kans op problemen van de kant van de uitgevers van het origineel ook wel erg klein, de producenten van de DVD zullen er niet snel achter komen dat er aan de andere kant van de wereld in een ander taalgebied een op hun cursus gestoelde remake is gemaakt.
En natuurlijk zijn er over de hele wereld therapeuten die op hetzelfde idee komen om mensen met dezelfde moeilijkheden te helpen en omdat Charla daarnaast ook van plan schijnt te zijn om voor een geheel andere opzet te kiezen is het natuurlijk nooit te bewijzen dat ze het niet zelf heeft bedacht.
Daar komt dan nog bij dat gedurende de laatste decennia miljarden mensen over de hele wereld mensen dezelfde shows van dr. Phil en Ophra Winfrey e.d. hebben kunnen bekijken en dat talloze hulpverleners daar hun oplossingen aan hebben ontleend.
De tekst op de omslag van de DVD biedt weinig informatie, er wordt slechts beschreven dat het doel van de cursus is ex-verslaafden te leren aan hun kinderen uit te leggen wat hun verslaving met hen heeft gedaan en hoe ze vaardigheden kunnen ontwikkelen waarmee de hierdoor verstoorde gezinsverhoudingen weer zouden kunnen worden hersteld.
Murk schuift de DVD in de slede van zijn laptop en plugt een oortelefoontje in om zich beter op de teksten te kunnen concentreren en te voorkomen dat hij de anderen met het geluid stoort, hij duwt een van de schelpjes in zijn oor en drukt op play.
De DVD begint met een waarschuwing van het Federal Bureau of Investigation, het onderzoeksbureau dat de federale instelling voor wetshandhaving in de Verenigde Staten vormt.
De FBI meldt dat personen die het zouden wagen de inhoud van de cursus-band op welke wijze dan ook te kopiëren zullen worden vervolgd.
Murk haalt zijn schouders op en tikt de naam van de cursus bovenaan de verse pagina van het tekstfile dat hij ondertussen geopend heeft en begint te vertalen.
                                       The Real life Parenting skills program
                         Een richtsnoer van opvoedingsvaardigheden voor het echte leven
Hij slaat de waarschuwing van de misdaadbevechters van de buitenlandse grootmacht maar over en begint met de inleidende woorden van de vrouwelijke counselor.
                                                        Introductie:
                                                       Building trust
                                                 Bouwen aan vertrouwen

                           Mise en scène: vrouwelijke counselor op speelplaats 
                                     met spelende kinderen op de achtergrond
Counselor: 

'Het vroegste stadium van de herstelperiode is een overgangstijd.'
'Je voelt je trots met wat je bereikt hebt, dat het je gelukt is om nuchter door het leven te gaan.'
'Maar er moet eerst gewerkt worden aan het repareren van de relationele banden en de belangrijkste zijn uiteraard die met onze familieleden.'
'De meeste van ons waren in de periode dat we verslaafd waren niet in staat om op de juiste manier voor onze kinderen te zorgen.'
'Als die tijd achter de rug is hebben beginnen we ons schuldig te voelen en schamen we ons voor ons vroegere gedrag.'
'Vergeet nooit dat verslaving een kwaal is waar niemand om gevraagd heeft, noch verdiend heeft.'
'Ons gedrag in de tijd dat we gebruikten was een symptoom van onze stoornis en zegt niets over hoe we werkelijk zijn of waar we voor staan.'

Murk zucht, hij vindt de tekst wel heel Amerikaans en erg pathetisch en vraagt zich af welke vorm Charla voor haar cursus heeft bedacht en hij bedenkt dat als zij met een voice-over wil gaan werken het geheel wel heel erg op een reclameboodschap van Tel Sell zal gaan lijken.
                                    Mise en scène: vrouwelijke counselor op speelplaats
                                               met spelende kinderen op de achtergrond
Counselor:
'Het is nooit te laat om als ouder de zorg voor onze kinderen weer op ons te nemen op een manier waarbij het onderling vertrouwen tussen ons en onze kinderen verstevigd wordt en de mate waarin ieder zich in de familie met de ander verbonden voelt weer als vanouds is.'
'We beginnen met het leggen van een goede basis voor de communicatie tussen ons en de kinderen.
'Tijdens de periode van verslaving was de aandrang om drank en drugs te gebruiken vaak zo groot dat we de behoeften van onze kinderen uit het oog verloren.'
'Dit gaf hen het gevoel dat ze buitengesloten waren en zorgde er voor dat ze uiteindelijk helemaal op hielden met het openbaren van hun gedachten en verlangens tegenover ons.'
'Als kinderen onverwacht gekwetst worden klappen ze dicht, maar wanner ze dan weer het idee krijgen dat er wordt geluisterd zullen ze zich weer voor ons openstellen.'
'Luisteren is iets dat je moet leren.'

Het snauwerige Amerikaanse Engels van de vrouw is niet makkelijk te volgen, Murk moet de DVD telkens weer een stuk terug zetten om te controleren of hij alles wel op de juiste manier heeft vertaald.
De cursus gaat verder met een rollenspel, er komt een huiskamer in beeld waar een man met een meisje op een bank zit te praten.
                                                                Scene een:
                                                     Listening to our childeren
                                    Het luisteren naar wat er in je kind omgaat
                              Mise en scène: vader + dochter in huiskamer op bank
Vader: 'hoe was het op school?'
Dochter: 'gaat wel.' 
Vader: 'heb je een leuke dag gehad?'
Dochter: 'jaaa!'
Vader: 'heb je huiswerk?'
Dochter:'een beetje.'

De counselor duikt weer op en zij legt uit wat er allemaal in het gesprek tussen de ouder en het kind is misgegaan en hoe het beter zou kunnen worden aangepakt. 
                                            Mise en scène: vrouwelijke counselor op speelplaats  
                                                    met spelende kinderen op de achtergrond
Counselor:
'Vader probeerde een gesprek te beginnen, maar het schoot niet echt op omdat hij vragen stelde die simpelweg met ja en nee te beantwoorden waren.'
'Waarschijnlijk zal er meer succes geboekt worden als er open vragen worden gebruikt.'
'Kijk toe hoe het gesprek verloopt als we open vragen gebruiken.'
                                      Mise en scène: vader + dochter in huiskamer op bank
Vader:'wat heb je vandaag op school gedaan?'
Dochter: 'hetzelfde als altijd.'
Vader: 'ik weet niet wat hetzelfde als altijd is, ik ben al weer een tijdje van school weet je, vertel eens hoe je dag was, wat was je eerste les?'
Dochter: 'Engels.'
Vader: 'wat vind je van de leraar?'
Dochter: 'mevrouw …. , o die is best chill.'
Vader: 'waarom is ze zo anders dan de andere leraren?'
Dochter: 'ze maakt de lessen minder vervelend door ons in verschillende groepen op te delen en met elkaar in competitie te laten gaan.'

Murk is blij dat de tweede versie van het rollenspel ook nog even kort door de counselor wordt geëvalueerd.

                                             Mise en scène: vrouwelijke counselor op speelplaats 
                                                          met spelende kinderen op de achtergrond
Counselor:
'Het lukte de vader veel beter om in gesprek te komen met zijn dochter toen hij open vragen stelde en naar haar antwoorden luisterde.'
'Als we onze kinderen laten merken dat we naar ze luisteren zullen ze over hun gevoelens beginnen te praten.'

Murk krijgt gedurende de eerste uren dat hij aan de vertaling werkt veel bewondering voor de mensen die de ondertiteling bij live uitzendingen verzorgen, het gaat hem allemaal veel te snel, hij moet constant stoppen om een stuk opnieuw af te spelen dat hij niet precies heeft kunnen verstaan.
Dat is erg omslachtig omdat hij de window van de tekstpagina waar hij zijn tekst in tikt naast de begeleidende beelden van de DVD op het kleine scherm van zijn laptop heeft staan
Dat is wel nodig om te kunnen zien in welke context het rollenspel zich afspeelt en vooral omdat hij  de cursor steeds terug moet zetten naar het punt van waar hij de conversatie niet meer heeft kunnen bijhouden.
De meeste tijd gaat echter verloren doordat het kleine tijdsbalkje dat onder in het beeld slechts grofweg aangeeft tot welk moment hij gevorderd is en hij hierdoor bij het resetten steeds hele stukken waar hij de vertaalslag al van heeft gewonnen nog eens voorbij moet laten komen. 
Murk moet sterk aan de film Groundhog day denken, daarin belandt de hoofdrolspeler, een weerman die de dag moet verslaan waarop een bosmarmot zijn hol verlaat en aldus de lente aankondigt nadat hij door een sneeuwstorm gedwongen wordt in het slaperige stadje te blijven overnachten in een tijdlus waardoor de dag zich talloze malen herhaald.
Het geluid van rinkelende sleutels doorbreekt de slameur, de deur tussen de hal en werkvloer gaat open en Hannah treedt binnen, Murk stopt de DVD, slaat zijn ogen op, doet zijn oortje uit en begroet zijn collega.
Er wordt opnieuw verse koffie gezet en water verhit, Charla neemt thee, Hannah drinkt koffie en vraagt Murk of hij misschien ook wat wil drinken.
Hij wil ook heel erg graag nog wat koffie, Hannah schenkt in, Charla nipt van haar thee en vraagt Murk of het wel een beetje wil lukken met de vertaling.
Murk vertelt dat het hem toch ietwat tegen valt, omdat hij er lang niet zo snel mee opschiet als hij zou wensen en dat hij de vertaling waarschijnlijk later beter kan herschrijven aangezien hij er tot nu allemaal wel zeer kromme zinnen van heeft gemaakt.
'Het klinkt allemaal erg vreemd, maar de Amerikaanse omgangsvormen zijn nu eenmaal anders dan hier, ze zijn daar een stuk formeler en preutser dan in Gedogia.'
'Misschien zou ik er beter aan doen die DVD gewoon een aantal keren te bekijken en daar wat aantekeningen bij te maken en er dan een synopsis van te schrijven die ik daarna kan uitwerken.'
Charla stelt hem gerust, ze wil de uiteindelijke tekst in haar eigen woorden gaan schrijven en zegt dat zij aan een letterlijke vertaling meer dan voldoende heeft. 
Murk haalt zijn schouders op en gaat verder met vertalen, hij is door het werken aan zijn roman  gewend om zijn uiterste best te doen om in goed lopende zinnen te schrijven, maar als Charla met minder tevreden is maakt het hem ook niet zoveel uit.
                                                                Scene twee
                               How your children feel now that you're in recovery
                  Wat gaat er door kinderen heen gaat nu je het herstel ter hand hebt genomen
                                       Mise en scène: vrouwelijke counselor op speelplaats
                                                  met spelende kinderen op de achtergrond
Couselor :
'Kinderen van alle leeftijd hebben ideeën over onze verslaving en het herstellen daarvan.'
'Het is belangrijk om ze de kans te geven daarover te praten als we willen dat ze ons vertrouwen en respecteren.'
'De kans is groot dat ze rondlopen met gevoelens van woede, zich generen of verward zijn.'
'Vraag je kinderen wat hun gevoelens over de gebeurtenissen in het verleden zijn.'
'Dat kan best confronterend zijn, kinderen zien en begrijpen vaak veel meer dan je denkt.'
'Het breekt je hart als je dan hoort hoe ze geleden hebben door sommige van onze daden.'
'Maar we winnen meer door hen de kans te geven erover te praten dan door pijnlijke onderwerpen te vermeiden.'
'Dit voorkomt dat onze kinderen een emotionele last moeten torsen waar ze ook niet op zaten te wachten en verlost ons van schuldgevoel en schaamte.'
'Vraag hen naar specifieke gebeurtenissen, houd er rekening mee dat dat pijn kan doen, bied je verontschuldigingen aan en laat het van je afglijden.'

Murk vraagt zich af of het toch niet veel gemakkelijker is om een geheel nieuwe tekst voor de cursus te schrijven, maar daarvoor ontbeert het hem aan de benodigde basiskennis en het zal Charla die wel in de materie ingevoerd is uiteraard aan tijd ontbreken om het een en ander helemaal zonder dat ze daar enige leidraad bij heeft op poten te kunnen zetten.
Hij bedenkt zich dat als het aan hem zou worden overgelaten de cursus ook weinig therapeutische waarde zou hebben omdat hij er dan waarschijnlijk meer een soort fake-cursus van zou gaan maken zoals Arjan Ederveen die in de jaren '90 met Creatief met Kurk op televisie heeft gebracht.
En omdat hij zich nu eenmaal heeft voorgenomen om zich bij deze eerste werkkring waar hij zich in ruim tien jaar heeft begeven serieus op te stellen en hij de ongein die er in zijn brein opwelt maar beter voor zijn boek kan bewaren gaat hij weer door met het vertalen van het volgende rollenspel.

                                         Mise en scène: moeder + dochter in de keuken
Moeder: 'kan ik even met je praten?'
Dochter: ' ja hoor. '
Moeder: 'weet je nog dat feestje vorig jaar waar ik toezicht hield?'
Dochter: 'waarom moeten we daar nu over praten?'
Moeder: '........

Hannah en Charla bespreken wat hen deze dag te doen staat.
Er staan vier afspraken met cliënten in de agenda.
Hannah kan zich vooralsnog bezig gaan houden met het indienen van de declaraties voor therapeutische sessies, er zijn een aantal aanvragen voor hulp en enkele verzoeken voor vervolgafspraken via de mail binnengekomen die nog moeten worden beantwoord en de reserveringen voor de Ademhalingsdag die op een zondag later die maand zal worden gehouden moeten ook nog worden bevestigd.
Charla gaat zich in de verslagen van vorige sessies verdiepen om zich voor te bereiden op de  gesprekken met patiënten die ze later die dag zal moeten gaan behandelen. 
Murk is inmiddels al weer een flink stuk verder gevorderd met de vertaling.

                                             How our children feel about our illness
                                       Hoe onze kinderen tegenover onze kwaal staan
                                                                         Scene drie
                 Mise en scène: weer een gesprek op de keukenvloer tussen moeder + dochter
Moeder: '…....

Dan dient de volgende afleiding zich al weer aan, Hannah heeft een luide kreet geslaakt.
Murk drukt op stop, kijkt haar vragend aan en zijn collega legt uit dat ze met: 'hé daar heb je de geitenwollensokkenman' Abel Landvreugd, de therapeut die de transformational breathing bij SSS doet heeft bedoeld wiens aankomst ze zojuist door het keukenraam heeft waargenomen
Er komt een man met een wilde haardos binnen, hij ontdoet zich van zijn zware schoudertas en laat zijn scheerwollen jas op de grond onder de kapstok in de hal achter en loopt naar de huiskamerkeukenwerkplek en begroet de aanwezigen.
Murkt zegt hallo en vertaalt door.
                                                                       Scene vier
                                 Mise en scène: gesprek in tuin tussen vader + zoon + vriend
Vader:' ….....

De bel van de voordeur gaat en Hannah laat de vrouw die voor de adem-sessie met Abel komt binnen.
Nadat zij aan Murk is voorgesteld en op de vraag van Hannah of zij wellicht een kop thee of koffie wil de keuze voor een kop citroenthee heeft gemaakt wordt ze verzocht alvast naar de tweede verdieping te gaan.
Abel opent de koelkast, grijpt een pak yoghurt en een zak met een graanproduct, mengt de beide substanties met elkaar, verontschuldigd zich met volle mond voor het feit dat hij nog geen tijd heeft gehad om te ontbijten en vertrekt al kauwend met de kop thee voor zijn cliënt die Hannah hem heeft aangereikt naar boven.
Hannah en Murk drinken koffie, Charla neemt nog een kop thee en vertelt haar kersverse werkkracht dat haar iets is opgevallen aan zijn gedrag ten opzichte van de cliënte die zojuist is gearriveerd.
´Je was erg beleefd hoor, je zei haar keurig goedendag, maar je keek haar daarbij nauwelijks aan.´
Murk weet dat hij altijd een beetje verlegen is met situaties waarbij hij mensen voor het eerst ontmoet en dat hij bovendien vaak snel een eind aan plichtplegingen maakt als het hem niet echt noodzakelijk lijkt om uitgebreid contact met iemand te gaan leggen.
Het leek hem in dit geval gepast om even snel hallo te zeggen tegen iemand die niet voor hem maar voor een therapeut kwam en daarna weer verder te gaan met het werk waar hij voor was aangesteld. 
Hij is zich er helemaal niet van bewust dat het zo overduidelijk zichtbaar is en dat het wellicht storend over zou kunnen komen en hij neemt zich voor om er in de toekomst op te letten.
Hannah en Charla gaan weer aan hun werk en Murk gaat door met vertalen.

                                                                      Scene vijf
                                        Mise en scène: dochter verlaat huis en wordt door moeder
                                   (in een paars teletubbie-achtig broekpak) achterna gerend

Moeder: 'wacht eens even, hier neem je jas, het is koud buiten.'
Dochter: 'nee ik wil die jas niet!'
Moeder: 'het kan me niet schelen of je de jas wilt, je neemt hem maar mee!
Dochter: '…......

Murk kan even niet op het juiste Nederlandstalige woord voor painfull komen, pijnvol klinkt hem wel erg merkwaardig in de oren en hij besluit om een vertaal-website te raadplegen en komt er achter dat het woord waarnaar hij op zoek was natuurlijk gewoon pijnlijk moet zijn.
Hannah en Charla zijn gestopt met werken om te gaan lunchen, ze maken pompoensoep klaar en beginnen daar op luidruchtige wijze een klein dozijn rijstcrackers bij te verorberen.
Murk bedankt voor het aanbod om mee te eten en loopt naar de hal om de meegebrachte boterhammen die hij die ochtend vroeg heeft gesmeerd uit zijn rugzak te pakken.
Na de lunch opent Hannah de deur naar de tuin en steekt een sigaretje op.
Hoewel hij als hij thuis aan het schrijven is toch de ene sigaret met de ander aan steekt is het Murk gelukt de hele morgen niet aan de inname van nicotine te denken.
Hij deelt mee dat hij ook wel de behoefte heeft om te roken maar er van uit was gegaan dat er bij SSS een niet-roken-regime zou heersen omdat ze daar ook mensen van hun rookverslaving proberen af te helpen.
Murk loopt naar de hal om zijn aansteker en peuken te pakken en staat op het punt om zich bij Hannah in de tuin te gaan voegen.
Charla glimlacht.
'Je mag hier gewoon net zo vaak rookpauzes nemen als je wilt hoor!'
Hannah en Murk zijn uitgerookt en gaan weer naar binnen.
Murk overweegt nog even of hij Hannah zal vragen of zij er ook zo van heeft genoten, maar voordat  hij zijn gedachten in woorden heeft kunnen omzetten heeft Charla een verzoek.
'Er is nog iets dat ik je zou willen vragen, heb je misschien zin om een rol te spelen in de DVD die ik ga maken?'
'Het wordt een low-budget productie, dus daarom wil ik gebruik gaan maken van vrienden en kennissen om de rol van cliënten te spelen.'
Murk denkt dat hij er niet al te veel voor voelt maar zegt dat hij er nog over na zal denken.
De deurbel kondigt de komst van de volgende cliënt aan, ze krijgt thee aangeboden, Charla neemt zelf ook en vertrekt met haar naar de eerste verdieping.
Murk gaat weer aan het werk.
                                                                                    Scene zes
                                          Mise en scène: dochter hangt op de bank in de huiskamer,
                                                ma komt binnen en gaat op een stoel naast haar zitten.
Moeder: ' …....(naam dochter), liefje kan je me vertellen waarom je die jas niet wilt dragen.'
Dochter: 'hij is lelijk, ik haat hem!'
Moeder: 'schatje ik heb hem vorig jaar pas gekocht en hij past je nog steeds.'
Dochter:' ik wil een nieuwe.'
Moeder: 'liefje dat kunnen we ons niet veroorloven (ze heeft waarschijnlijk het gehele kleding-budget van haar gezin al aan teletubbie-outfits voor zichzelf uitgegeven) en deze past nog steeds.

Er klinkt een hoge langgerekte gil door het huis.
Murk kijkt Hannah aan, zij vertelt hem lachend dat het geluid ongetwijfeld van de cliënte van Abel afkomstig zal zijn en dat dit rumoer  onderdeel uitmaakt van de gebruikelijke bijkomende symptomen van de adem-sessie.
Nadat Murk een tijdje ongestoord heeft kunnen vertalen komen Abel en zijn cliënte weer naar beneden.
Ze heeft een rood hoofd en vertelt dat zij veel aan de behandeling heeft gehad en zich een geheel nieuw mens voelt.
Hannah vraagt de vrouw of ze nog een nieuwe afspraak wil maken.
Dat wil ze en vervolgens worden er enkele voorstellen voor tijden gedaan waarop er nog wat gaten in de agenda van SSS staan om een dagdeel te prikken waarop zij wellicht ook zou kunnen.
Abel weet niet of hij die dag wel beschikbaar is omdat hij zijn agenda is vergeten.
Hij belooft het thuis na te kijken en Hannah daarvan op de hoogte te stellen zodat zij de cliënte een bevestiging kan mailen.
De vrouw vertrekt en Murk maakt een opmerking over de aparte geluiden die eerder van boven tot hen zijn gekomen.
'Het klonk bijna als een orgasme, de buren zullen wel denken.'
Abel gooit zijn hoofd in zijn nek en produceert een luide lach.
Hannah schatert mee en herinnert Abel aan zijn afspraken voor de rest van de week.
Abel kan niet op woensdag.
'Dan heb ik zangles.'
Hannah zucht en belooft de cliënten die voor die dag bij hem gepland staan te berichten dat hun sessie geen doorgang kan vinden en hem zal bellen over nieuwe afspraken zodra ze daar contact met hen over heeft gehad. 
Abel hijst zich weer in zijn van schapen geschoren jas, schoudert zijn tas en vertrekt.
Charla komt met haar cliënte naar beneden en maakt een afspraak voor een nieuw gesprek.
Hannah stelt Charla op de hoogte van de misvattingen over de sessies die Abel later die week zou hebben.
Charla kijkt verbaasd.
 'Wie heeft die afspraken dan in vredesnaam gemaakt?'
Hannah is verontwaardigd.
 'Jij, ik was vorige week vrij!'
Hannah vertrekt om haar zoontje van school te halen en naar haar moeder te brengen die ' s avonds op hem zal passen terwijl zij met Charla naar de televisiestudio gaat.
De bel gaat, Charla laat een vrouw binnen, Murk wordt voorgesteld, de cliënte krijgt thee en mag alvast op de tweede etage plaats gaan nemen.
Voordat Charla naar boven vertrekt vraagt ze Murk of hij de telefoon zou willen beantwoorden terwijl zij in sessie is en de cliënte voor haar volgende gesprek komt alvast binnen te laten en thee of koffie aan te bieden.
'En zeg dan maar dat ik nog even bezig ben en ze alvast naar de eerste etage mag.'
Murk hoort de instructies aan en zegt dat het hem wel zal lukken deze uit te voeren.
Hij legt de GSM binnen handbereik en wil net verder gaan met de vertaling als het ding luid kabaal begint te produceren.
Murk slaagt er niet in de mobiel te bedienen met de aanwijzingen die hij zojuist heeft gekregen, hij drukt op het knopje dat Charla hem heeft aangewezen en roept een paar keer hallo maar er komt geen antwoord.
Hij haalt zijn schouders op, stelt de DVD-speler weer in werking en vertaalt twee zinnen.
Het mobieltje begint opnieuw lawaai te maken, deze keer blijkt het een sms-boodschap te zijn.
Hij staat op, opent de deur naar de tuin, neemt een sigaret en inhaleert diep.
Charla en haar sessie-klant komen naar beneden en er wordt een nieuwe afspraak genoteerd.
Bij het afscheid vraagt de cliënte Charla of zij nog een geschikte therapeut kent waar een jongen die teveel blowt bij terecht kan.
'Is die kliniek van Keith Bakker misschien iets voor hem ???'
Charla antwoordt dat de jongeman dan wel erg rijk moet zijn omdat de tarieven daar erg hoog zijn.
'Maar je kan hem ook naar mij toe sturen.'
De vrouw toont haar verbazing.
'U doet toch alleen vrouwen?'
Charla lacht en helpt het misverstand uit de wereld.
'Nee hoor, nu ook mannen, dat staat nog wel in de brochure, maar op mijn website is het al wel aangepast.'
De vrouw wordt naar de voordeur begeleid, Charla neemt thee en vertelt dat ze tienduizend exemplaren van de folder heeft laten printen.
'Zodra die op zijn, moet jij maar een tekst voor een nieuwe schrijven.'
Murk meldt dat het opnemen van de telefoon toch niet geheel naar tevredenheid is verlopen.
'Ik speelde het niet klaar om met de beller in gesprek te geraken en even later is er ook nog een kort dienstboodschapje binnengekomen.'
Charla haalt haar schouders op, pakt de telefoon en leest het sms-je, ze zegt dat het niet zoveel uitmaakt en dat zij hem later nog wel eens precies zal uitleggen hoe het apparaat werkt.
Het berichtje is afkomstig van de klant waarmee ze nog een afspraak heeft.
Ze neemt akte van de verlating die de schrijfster als reden heeft opgegeven en neemt contact met haar op.
'Ja het is nu eenmaal zo dat er rond dit tijdstip altijd files op de rondweg staan, dan zie ik je zo wel verschijnen.'
Hannah is weer terug, ze zet thee voor zichzelf en Charla en vraagt of Murk ook wat wil drinken, hij heeft meer dan genoeg van de koffie en kiest nu ook voor thee.
Charla pleegt nog een paar telefoontjes, het laatste, met een kliniek om de opname van een cliënt te regelen wordt op een dusdanig luide toon gevoerd dat Murk en Hannah kunnen meegenieten.
Het gesprek handelt over een seksverslaving, als Charla de persoonsgegevens van de man met een  driedubbele naam doorgeeft en daar aan toevoegt dat het inderdaad een hele mond vol is schiet de thee Murk in het verkeerde keelgat.
De combinatie van de uitdrukking 'een hele mond vol' en seksverslaafd is hem te veel en hij vraagt zich af of het aan hem ligt dat hij aan orale seks moet denken, maar als hij opzij kijkt ziet hij aan het lachende gezicht van Hannah dat zij dezelfde associatie moet hebben gehad.
De cliënt arriveert, ze krijgt thee en wordt door Charla mee naar boven gevoerd.
De rest van de middag komt er nog maar weinig van vertalen.
Murk en Hannah praten over de ervaringen die zij gedurende de tijd dat zij bij SSS werkt heeft opgedaan.
De tijd die hieraan wordt besteed lijkt Murk een investering in de toekomst.
Een goede samenwerking onder collega's is een pre en de kennis die hij hierbij opdoet zal hij kunnen gebruiken om zijn werk beter te verrichten als hij op dagen dat Hannah niet aanwezig is haar taken zal moeten overnemen.
Hannah vertelt dat zij de eerste tijd ook veel moeite heeft gehad met het beantwoorden van de telefoon.
Charla komt weer naar beneden, nadat ze haar klant heeft uitgelaten komt ze de werkruimte binnen en neemt thee.
Ze is erg verbaasd dat Murk nog niet is vertrokken, hij vertelt dat hij eigenlijk niet precies wist tot hoe laat hij zou moeten blijven.
'Er was bij het sollicitatiegesprek alleen afgesproken hoeveel uur ik per week zou gaan werken en op welke dagen, maar niet hoe die tijden per werkdag verdeeld zouden worden.'
'En ik wilde niet zomaar de deur uit lopen zonder dat ik dat met je had besproken.'
Charla haalt haar schouders op en doet een voorstel.
'Nou je werkt twintig uur per week, dus ik zou zeggen twee dagen van zeven en een van zes.'
Als snel zijn Murk en Charla het erover eens dat hij dan op vrijdag een uur minder zal werken en nu naar huis kan.
Murk raapt zijn spullen bij elkaar en begint alles in zijn rugzak te proppen, als hij op het punt staat zijn laptop uit te zetten reikt Charla hem een USB-stick aan.
'O ja zou je hier de vertaling voor zover je bent gevorderd op kunnen zetten, dan kan ik die vanavond nog even doorlezen.'
Nadat Murk het tekst-file naar het insteekgeheugen heeft gekopieerd wenst hij Charla en Hannah nog heel veel succes bij de proefopname van de televisieshow en loopt naar de deur.
'Nou tot woensdag dan maar!'
Hannah verbetert hem lachend.
'Wat mij betreft tot vrijdag hoor, ik werk maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag, op woensdag ben ik vrij.'
Murk trekt zijn jas aan en loopt naar de deur.
'Nou jij tot vrijdag dan.'




Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier